Marjoke van Kamp
Nadat ik zo‘n 20 jaar geleden een bescheiden kunstopleiding had gevolgd (Stichting Kreatieve Educatie in Amsterdam) stond voor mij één ding vast: ik MOEST verder op het gebied van de beeldende kunst, maar hoe. De grote zoektocht kon beginnen: papier, collage, beeldhouwen, keramiek, knippen, tekenen, schilderen, alles werd onderzocht. In de tussentijd volgde ik workshops en lessen, in eigen land (Storing AUB, grote aanrader), maar ook in Duitsland waar ik een tiental jaren min of meer verbleef. Er ontwikkelde zich wel wat, de vormen bijna altijd (recht)hoekig, grote voorliefde voor houten doosjes. De enorme hoeveelheid lege sigarenkistjes die ik in de loop van mijn leven had verzameld verhuisde altijd weer mee.
De laatste tijd werk ik voornamelijk met afvalhout, ik duik in iedere bouwcontainer die ik zie staan. Van dat hout maak ik objecten: “tiny houses”, plattegronden (van de huizen waar ik in de loop van mijn leven gewoond heb) en de laatste tijd ook wat meer 3D-werk. De kleuren gedekt, het DDR-palet noem ik dat (kleine erfenis vanuit het duitse avontuur) of monochroom.
Sinds kort ben ik ook weer aan het schilderen geslagen, toch weer diezelfde kleuren, abstract, “Stripes”. Kleurvlakken, we gaan zien hoe dit zich ontwikkelt.
